Dit artikel is verschenen in Lilith nr 13,
Lente/Zomer 1997
Links Hoog Rechts

HEXENNACHT MET OF ZONDER MANNEN??

De discussie, of er wel of geen mannen mee moeten, of mogen doen met de Hexennacht wordt elk jaar weer opnieuw gevoerd. Dit jaar hebben er in een aantal steden mannen meegedaan (in Nijmegen en ook in Breda, dacht ik).

Ik vind dat de Hexennacht een vrouwen-axie is en moet blijven!

Waarom willen linkse mannen elk jaar weer meedoen met de Hexennacht? En waarom nemen vrouwen hen nog serieus ook?

Ik heb 't idee dat veel mannen het feit dat de Hexennacht een vrouwen-axtie is accepteren, omdat het nou eenmaal zo is en niet omdat ze het begrijpen, of respecteren.

Veel mannen die graag met de Hexennacht mee zouden willen doen luisteren nauwelijks naar wat vrouwen hen daarover vertellen. De argumenten voor een Hexennacht voor alleen vrouwen glijden langs hen heen en raken hen niet, (waardoor je de neiging hebt steeds nieuwe argumenten te gaan zoeken, maar die zullen net zo min aankomen.) Dat wat vrouwen willen wordt gewoon niet gerespecteerd. Vrouwen die geen zin (meer) hebben om tegen deze muur aan te praten en bot reageren, die zijn vervolgens onredelijk en gefrustreerd.

Het komt er vaak op neer dat mannen, hoe goed ze het soms ook lijken te bedoelen, vinden dat wanneer zij als man mee kunnen doen, de Hexennacht dan beter zal zijn en er meer bereikt zal worden. (vrouwen noemen dit ook vaak als argument) Ik vindt die denkwijze nogal simpel. Ik wordt dus serieuzer genomen als er een mannetje naast me loopt, maar is dat een reden om dat mannetje dan maar mee te nemen?! Ik loop daar toch juist omdat ik (als vrouw, zonder man) serieus genomen wil worden!

Bovendien merk ik vaak erg weinig van de strijd van mannen tegen sexisme en sexueel geweld (die meer omvat dan 1 keer per jaar een demo lopen!) Veel mannen laten de strijd tegen sexisme, rolpatronen en sexueel geweld 364 dagen per jaar aan vrouwen over en tonen zelf geen enkel initiatief op dit gebied, maar als de Hexennacht georganiseerd wordt door vrouwen moeten ze ineens meedoen, onder het mom van 'samen vechten'.

"Linkse" mannen zijn in theorie wel anti-seksistisch, maar in de praktijk lopen ze te vaak met oogkleppen op en een prop watten in hun oren. Sexisme en sexistisch gedrag in de eigen omgeving wordt te vaak niet opgemerkt, er wordt niks van gezegd, of het wordt aan vrouwen overgelaten dit te doen en ook wordt sexistisch gedrag bijna altijd door mannen gebagatelliseerd. Weinig mannen staan kritisch t.o. hun eigen (rolbevestigende) gedrag. Sexueel geweld komt niet uit de lucht vallen. Het is een beetje onzin om tegen sexueel geweld te ageren als je niks tegen sexisme doet.

Nee, zolang binnen de linkse scene teveel mannen, net als in de maatschappij, de boventoon (willen) voeren (dit kan erg subtiel en is vaak ook erg subtiel) heb ik af en toe geen zin in hun aanwezigheid en zeker niet op de Hexennacht!

Het staat mannen vrij iets tegen sexueel geweld te organiseren. Ik zou dat erg toejuichen, maar waarom kijken ze je zo niet-begrijpend aan als je zegt dat ze zelf, op een andere dag, maar iets moeten organiseren als ze solidair willen zijn?

Muurschildering

De Hexennacht heeft een specifiek karakter, juist omdat vrouwen vanuit een gemeenschappelijke (negatieve) ervaring handelen. Het is niet zozeer een 'demonstratie tegen sexueel geweld', het is een axie, waarbij vrouwen met elkaar de straat terugnemen/terugeisen.

Het is belangrijk dat vrouwen samen solidariteit en kracht ervaren en dit ontwikkelen tot een blijvend gevoel. Ook moeten vrouwen beseffen dat ze niet overal mannen bij nodig hebben (en dat ze zich niet altijd iets van mannen aan moeten trekken!)

De Hexennacht geeft door de axie-vorm concreet aan dat vrouwen alleen, zonder man of mannen, de wereld in moeten kunnen trekken, zonder lastig gevallen te worden omdat ze vrouw zijn en zonder beoordeeld te worden op grond van hun sexe.

Linkse mannen zouden zich een stuk solidairder tonen als ze de ideeen, initiatieven, gevoelens en argumenten van vrouwen zouden respecteren i.p.v. zich aangevallen te voelen dat ze niet mee mogen doen met de Hexennacht.


Links Hoog Rechts
Dit artikel is verschenen in Lilith nr 13,
Lente/Zomer 1997